Naime, ciljna grupa su osobe sa invaliditetom svih životnih dobi, pre svega deca i mladi, koje nisu obuhvaćene odlukom grada o pružanju usluge Pomoć u kući. Odlukom grada od 23. septembra 2011. kojom je propisano pružanje usluge Pomoć u kući, nisu obuhvaćena deca i mladi sa invaliditetom kao potencijalni korisnici te usluge, već samo stara i odrasla lica. 

Navodimo tekst iz gradske odluke o socijalnoj zaštiti 23.09.2011 član 7  stav 1: “Pomoć u kući obezbeđuje se starim i odraslim iznemoglim, hronično obolelim i drugim licima koja nisu u stanju da se sama o sebi staraju, niti imaju porodicu koja bi im pružila odgovarajuću zaštitu.”

Ovakav vid starosnih kriterijuma za korisnike usluge Pomoć u kući nije usklađen sa Zakonom o socijalnoj zaštiti. Zakon predviđa decu, mlade, odrasle i stare koji imaju ograničenja fizičkih i psihičkih sposobnosti  kao  potencijalne korisnike ove usluge, te je stoga potrebno usladiti pomenutu odluku grada sa zakonskim odrednicama.

Navodimo tekst iz Pravilnika o bližim  uslovima i standardima  za pružanje usluga socijalne zaštite (član 73.) koji je donet u skladu sa Zakonom o socijalnoj zaštiti 2011.godine, gde je jasno navedena grupa korisnika usluge Pomoć u kući: “Usluge pomoći u kući dostupne su deci, odraslima i starijima, koji imaju ograničenja fizičkih i psihičkih sposobnosti usled kojih nisu u stanju da nezavisno žive u svojim domovima bez redovne pomoći u aktivnostima dnevnog života, nege i nadzora, pri čemu je porodična podrška nedovoljna ili nije raspoloživa”.